De schooltijdschriftjes Zonneland, Zonnestraal, Zonnekind en Doremi, uitgegeven door de brave paters van Averbode, worden opgedoekt. Maar er dient zich een waardige opvolger aan. Steeds meer krijgt Leiedraad, het informatiemagazine van de stad Menen, het uitzicht van een kleutertijdschrift. Alles is mooi, de zon schijnt, de vogeltjes fluiten en bij het minste ongemak staat een ploeg professionele hulpverleners klaar om je uit de nood te helpen. In Menen wonen, niets beter kan je overkomen.

Wordt er gesnoeid in de bussen van De Lijn? Geen nood de stadskrant kent een heuse De Lijn-app waardoor je ‘efficiënter, duurzamer en flexibeler’ het openbaar vervoer kunt nemen. Loopt het verkeer weer een keer in de soep, ligt het voetpad er belabberd bij? De stad beschikt over seniorenpaden die ‘comfortabel en toegankelijk’ zijn met uw rollator. Maar dan niet op dagen waarop het GFT-afval wordt opgehaald want dan staan de GFT-containers op de stoep. Voor een appel en een ei word je de eigenaar van zo’n groene bak. Van service gesproken!

Een stedelijke landschapsconsulent geeft je persoonlijk advies over hoe je een eigendom ‘op den buiten’ kunt pimpen. Een haag of een struik kan wonderen doen. En had je al eens gedacht aan een poel? Of fruitbomen?

Voor wie niet landelijk woont, is ‘de façadebrigade’ in het leven geroepen. Een tegeltje uit het voetpad, en je hebt al een minituin voor je gevel. Samen gaan we voor het ontharden van de bodem. Er is daarvoor een speciale werkgroep opgericht, die ‘participatieavonden’ inricht. Staat allemaal in Leiedraad.

Voor wie gezellig wil wandelen is er een folder die de stedelijke wandelingen in de kijker zet. Het Wieltjespad, bijvoorbeeld.

De tijd dat wieltjesprinsessen (vrouw of transvrouw) werden rondgereden in een SUV met een vervuilende dieselmotor ligt achter de rug. Er wordt nu een wieltjesambassadeur (LBTQ+Z+ gewoon) gekozen, tijdens een feestelijk evenement zonder defilé. Dat er vorig jaar maar één kandidaat (V) was om ambassadeur te worden van de marginaalste stad van het land, zijn we met zijn allen al lang vergeten. Een kort geheugen is het recept voor een lang leven.

Nog een heel interessante tip uit Leiedraad: opdat de postbode je huis zou vinden, breng een huisnummer aan bij je voordeur. Je wil toch ook niet dat je een belangrijk pakje mist? Bijvoorbeeld dat pakje met de nieuwe lekkere stadspils, die te krijgen is aan de democratische prijs van 2,70 euro per glas. Een ‘toegankelijk bier’ weet Leiedraad. Ze zijn daar blijkbaar kenners, in het stadhuis. Met dat huisnummer voorkom je tevens dat de brandweer het verkeerde huis blust.

Marino Punk komt op de zaterdagmarkt een deuntje spelen. Fijn, fijn. Wat willen we nog meer?

De vervuilende industriezone Menen West

Maar eenmaal de geest is verdoofd door al die onschuldige en wollige feel good boodschappen laat Leiedraad een artikel los over de nieuwe vervuilende industriezone Menen West. Men probeert dezelfde kleuterstijl aan te houden. Het bijgaand plannetje is geïllustreerd met een zonnetje en een wolkje. (Zie kopie bovenaan dit artikel.) De rest van het plannetje is niet te ontcijferen. Het volk hoeft geen waarachtige uitleg te krijgen. Daarvoor is Leiedraad toch niet bedoeld. Stel je voor dat het kiesvee gaat nadenken. Oeioei…

Op het plaatje wordt er zelfs aan platte psychologische misleiding gedaan. Verborgen verleiders bij de vleet. Maar die zie je alleen als je erop gewezen wordt (anders zouden ze niet verborgen zijn). Zie de afmetingen van, en het aantal bomen op het plan, en vergelijk die met de minuscule grootte van de enkele bijgetekende fabriekjes.

Op de illustratie verdwijnen de enkele bedrijven achter uitbundig beschreven ‘bufferende groenschermen’, ‘massieve groenstructuren’ en de ‘zones met minimum 50 % bos’. In werkelijkheid beoogt men hoogbouw. Dit is helaas geen plan over het verfraaien van de open ruimte, maar wel over het creëren van een nieuwe vervuilende industriezone.

De façadebrigade zal nog veel tegels moeten wippen om de aankomende verharding te compenseren. Het wordt een hopeloos geval – bezigheidstherapie. De zo geprezen landschapsconsulent die raad weet over hoe we het platteland kunnen verfraaien, kan zijn pen aan de wilgen hangen. Dit is geen 50% bos maar een camouflage voor lelijke torens. De ‘buitenwoners’ zullen tandenknarsend toekijken. Het Wieltjespad, dat Leiedraad zo aanbeveelt als gezonde ontspanning, verdwijnt tussen de fabrieken. Dat zie je niet op de tekening.

Op de ikoontjes staan ‘mogelijke’ vervangende recreatieve voorzieningen: zoals vogelspothuisjes, mountenbikepaden of looproutes. In feite is het een verschraling van het bestaande aanbod. Alleen de schijtlijster zal zich in de verhoogde berm ophouden.

Zelfs de seniorenpaden lopen gevaar: recente files hebben bewezen er bij de afrit naar de A19 maar één klein haartje verkeerd moet lopen om het verkeer in de stad ernstig te verstoren. De ouderlingen die op hun wandeling in de wijk Ons Dorp, bij voorvoorbeeld, twee de keer de Volkslaan en/of de Guido Gezellelaan moeten oversteken, zullen daar nog jaren sterke verhalen over hebben in de cafetaria van het WZC. Als ze de overkant halen ten minste. De gewezen Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck vond die moeilijk bereikbare industriezone geprangd tussen Geluwe en Menen een miskleun. Maar hij werd de mond gesnoerd.

‘We zorgen voor een veilige verkeersaansluiting.’ Leiedraad maakt ons bloempjes wijs.

De West-Vlaamse Intercommunale (WVI)

De ontwikkeling van de vervuilende industriezone Menen West is toevertrouwd aan de semipolitieke organisatie ‘West-Vlaamse Intercommunale’ (WVI). Zo lezen we in Leiedraad. De raad van bestuur van de WVI bestaat uit politici. Onder die bestuurders vinden we ene Christof Dejaegher terug. Hij is tevens voorzitter van de provincieraad, die het project ‘PRUP Menen-West’ o zo nodig op poten wilde zetten. Zijn zitpenningen in de West-Vlaamse Intercommunale bedragen (volgens Cumuleo) een kleine vierduizend euro. Hij heeft dus zijn geld dubbel en dik opgebracht.

Peter Roose de broer van een plaatselijke schepen, is ondervoorzitter van de West-Vlaamse intercommunale. Volgens dezelfde bron zou hem dat 4.148,36 euro opbrengen. Het is één annekesnest.

De bewuste West-Vlaamse intercommunale zal, zo kondigt Leiedraad aan, van Menen-West een kwalitatief bedrijventerrein maken. Het is de zelfde intercommunale die de vervuilende industriezone Grensland verwaarloost! In Leiedraad wordt er een goede samenwerking met de steden Menen en Wervik aangekondigd. Laat dat nu een groot pijnpunt zijn op Grensland. De samenwerking loopt er voor geen meter. Het toezicht op, en de handhaving van de regels is de WVI geen zorg. Soms tot ergernis van bedrijfsbazen die het goed voorhebben. Het is een puinhoop.

En feitelijk heeft de West-Vlaamse Intercommunale niets meer te zoeken in Menen. Met het decreet over de indeling in regio’s, wordt Menen-Wervik voor de streekontwikkeling. toegewezen aan een andere intercommunale.

Het personeel van de WVI dankt u voor het vertrouwen. Ze gaan er iets moois van maken.