
De hoorzitting over de uitbreiding van Galloo in de Lageweg liep wegens coronamaatregelen over de computer. Het was als een voetbalwedstrijd die maar tien minuten mocht duren. Reken daar nog enkele technische storingen bij (slecht geluid, stilstaand beeld) en er schoot amper tijd over.
Er werd niet de moeite genomen om de aanwezigen aan elkaar voor te stellen. De voorzitter deelde daarenboven bij aanvang gestreng mee dat het niet de bedoeling was om met elkaar in debat te treden. Daar was geen tijd voor. De bal moest in het midden blijven circuleren. Vanzelfsprekend kunnen er dan geen doelpunten worden gescoord, maar dat is niet erg. De commissie zal zelf op punten beslissen.

Vanuit een kaal lokaal, omringd door een viertal zwijgzame figuren, sprak een onbekende heertje van wie we schatten dat hij stilaan de zestig nadert. Wel goed bewaard. Het haar goed in de plooi. Na enige kostbare minuten werd ons duidelijk dat hij ons toesprak vanuit het hoofdkwartier van de firma Galloo. Het mannetje probeerde vriendelijk in de camera te kijken en de voorzitter van de vergadering hielp daarbij door hem in close-up te nemen. Verder probeerde de voorzitter het heertje verstaanbaar te maken met het geven van praktische tips. Niet luidruchtig papieren verleggen, mooi in de micro spreken. (Bonjour micro.) En o, wat was dat heertje zenuwachtig. Hij wriemelde met zijn benen, als zaten er mieren in zijn broekspijpen. Bijna kregen wij medelijden met hem. Maar de psycholoog die ons adviseerde, waarschuwde. ‘Zie hem knipperen met zijn ogen, zie hem aanhoudend glimlachen, zie hem zijn bril rechtzetten, hoor die flemerige toon in zijn stem. Let op.’

We begrepen alras waarom de psycholoog ons waarschuwde. ‘Er zijn nauwelijks klachten,’ zei het heertje langs zijn neus weg. ‘Ook andere bedrijven laten ‘s nacht oud ijzer vallen, we hebben het met eigen ogen gezien.’ De vier zwijgzame figuren die rond hem verzameld waren, knikten instemmend en spoorde hem daarmee aan. Toen ging het heertje zelfs in overdrive: ‘Met de uitbreiding zal alles beter worden’. ‘Er komt niets bij op de nieuwe site.’
Zoveel onwaarheden op zo’n korte tijd. Er was tijd tekort om hem te verbeteren. Zelf konden we nog aanvoeren dat het lawaai de spuigaten uitloopt.
‘Goed, de klacht gaat dus vooral over het lawaai’, besloot de voorzitter toen.
‘Er is meer aan de hand,’ probeerde iemand van de Alerte Koekuit nog in te brengen, maar toen was de tijd om. ‘Jammer mevrouw, maar de vergadering is gesloten.’
En verder?
Van de computerzitting wordt nu een verslag gemaakt. Elke partij kan daarop nog zijn bemerkingen geven. Dan zal de minister een beslissing nemen.
