U hebt op deze bladzijden al zoveel ellende moeten lezen, daarom hebt u recht op een beetje luim.

Het begint nochtans ernstig, en we moeten uw geheugen wat opfrissen. In ons bericht van 1 oktober 2020 kon u lezen dat schrootverwerker Galloo langs de Lageweg een afvalsite wil bouwen die het inferno van de Wervikstraat naar de kroon steekt. De wijkraad verspreidde hierover de flyer die u hiernaast nog een keer aantreft. Amper driehonderd meter van de huizen zulk een onderneming opzetten, is lachen in het gezicht van de mensen. Er werden zeventig bezwaarschriften ingediend.

De deputatie volgde de visie van de buurtbewoners. Ze stond op 22 december 2020 op het punt de plannen naar de prullenbak te verwijzen, Toen kwam plotsklaps de firma Galloo met een wijziging op de proppen. De beslissing werd daarom uitgesteld. Er loopt momenteel tot 5 februari 2021 een nieuw onderzoek over deze wijziging.

Op 7 januari zochten we contact met onze informant in het stadhuis. Wat Galloo in de zin had, wisten ze daar ook nog niet. Evenmin was bekend of, en hoe, de inhoud van dit nieuwe onderzoek bekend zou worden gemaakt. Eerst na een week geduld oefenen, kregen we enig nieuws over de wijzigingen die Galloo voorstelt. Maar, onze informant mocht het achterste van zijn tong niet laten zien… Hij mocht geen fouten maken…

Een wijziging die er geen is

Onze contactpersoon op het stadhuis is formeel: er zit helemaal geen wijziging in de nieuwe aanvraag. Hij zegt ons: “Het wijzigingsverzoek betreft geen veranderingen, toevoegingen of schrappingen van de aangevraagde stedenbouwkundige handelingen en aangevraagde indelingsrubrieken.”

Ach zo, een wijzigingsverzoek zonder wijzigingen?!. Dat is nog sterker dan een café zonder bier.

“Ze geven gewoon enige extra duiding over de maatregelen die genomen worden om geluidshinder te gaan beperken en de afwijking van de emissiegrenswaarden.” Welke is die ‘enige duiding over de maatregelen‘ dan? Gaat het over de zelfde maatregelen als die waarmee de Wervikstraat proper en geluidsarm wordt gehouden? Waarom kan deze ‘enige extra duiding’ dan zo moeilijk het daglicht verdragen?

Hoe wij ook smeekten of aandrongen, zelfs in corona-tijden was het onmogelijk om ‘de extra duiding ‘ over mail te ontvangen… Dus dan maar een (door de eigen overheid zo afgeraden) risicovolle afspraak maken aan de balie in het stadhuis. Onze informant was wel zo goed om het telefoonnummer van de loketverantwoordelijke mee te geven. Mits we een halve vrije dag nemen, kunnen we de stukken daar op een door de baliebediende bepaalde voormiddag gaan inkijken.

Maar het vastleggen van die afspraak ging niet voetstoots.

11.30 uur: niemand neemt op. We bellen het centraal nummer van het stadhuis. Daar weten ze dat de betrokken baliebediende bezig is aan de balie en dat hij dan zijn telefoon niet opneemt. “Belt u over een kwartiertje terug.”

11.45 uur: een andere persoon aan telefoon. De balieverantwoordelijke is niet te bereiken. “Belt u over een half uurtje eens terug.”

We merkten op dit voorstel problematisch was. Het stadhuis sluit tegen de middag.

“Ach zo”, werd er opgemerkt. Wist ik dat ik enkel op voormiddagen de stukken onder toezicht kon inkijken? En dat de baliebediende van thuis uit werkte !? En dat ik dezelfde morgen niet meer langs kon komen!? Uw dienaar voelde zich Indiana Jones op zoek naar de Heilige Graal. Of neen: Sigmund Freud op rondgang in de kliniek.

Nog terwijl ik de diagnoses stelde (nooit de patiënten tegenspreken), nam de verantwoordelijke baliebediende de telefoon dan toch over. De afspraak kon ongeveer een week later plaats vinden. De termijn van het openbaar onderzoek is dan al meer dan halfweg.