Aan de leden van de
Provincieraad van West-Vlaanderen

Geachte mevrouw,
Geachte heer,

Op de Provincieraad van donderdag 24 september 2020 zal er bij punt 27 gestemd worden over de voorlopige vaststelling van het ontwerp-PRUP Gemengd Bedrijventerrein Menen-Wervik. De behandeling van dit punt zal misschien maar enkele minuten duren. Anderzijds zal de beslissing van de Provincieraad voor tientallen jaren uitwerking hebben in de Stad Menen. Daarom vragen wij u, samen met ons, kort stil te staan bij dit punt. Meer niet.

De gewezen gedeputeerde Franky De Block – het siert de Provinciale Deputatie dat ze het project ter plekke kwam toelichten – stak in de tijd niet onder stoelen of banken dat deze nieuwe gemengde bedrijvenzone voor ernstige overlast zal zorgen. Dit werd bevestigd in het milieueffectenrapport waarvan u ter voorbereiding van de stemming een kopie hebt ontvangen. Mocht u dit nog niet gedaan hebben en hebt u even tijd, dan is de lectuur van bladzijde 237 en volgende in deel twee (‘mens ruimtelijke aspecten, hinder en gezondheid’) zeer verhelderend.

We danken de ruimtelijke planners dat zij bij hun voorbereiding rekening willen houden met deze aankomende overlast. Maar zij zijn beperkt in hun slagkracht. Ze zijn als het ware de promotoren van een bouwproject, het is evenwel het dagelijks management dat de kwaliteit van het wonen bepaalt.  

Het voorliggende ontwerp wijst inderdaad niet aflatend naar de verantwoordelijkheid van de wegbeheerder, de ontwikkelaar, de vergunningverlenende overheid, het parkmanagement. In een gesprek met de parkmanager van aansluitende bedrijvenzone Grensland, de heer Herman Wenes, werd ons vorige jaar duidelijk dat de finaliteit van de bedrijven elders ligt. De milderende maatregelen zijn een kost. Kosten laag houden in functie van winstmaximalisatie is een opdracht. Het beheer van de beloofde grote groenzones, de speel- en recreatieterreinen, de waterpartijen en de groene straatranden toevertrouwen aan het  parkmanagement zonder strikte kwaliteitswaarborgen, roept vragen op. Deze werkwijze gaat u straks misschien goedkeuren.

De ‘maakbaarheid’ van deze industriezone – bijvoorbeeld door bedrijven naar gelang hun overlast te lokaliseren (minst vervuilende dichtst bij bewoning) of door het eerst in exploitatie brengen van de randgebieden – is met de huidige versplintering van instanties (wegbeheer, ontwerp, toewijzing, beheer, toezicht) wishful thinking. De praktijk wijst uit dat een uitgever er zelfs toe geneigd is om voorwaarden voorzien in het BPA/ PRUP (onderhands) bij te sturen. Met het formuleren van dergelijke vrijblijvende ‘maakbaarheidsideeën’, en er de aanvaardbaarheid van het project op te bouwen, gaan de planners hun bevoegdheid te buiten. ‘Ze verkopen de maan.’ Het formuleren van dergelijke ‘teasers’  was een van de middelen om de realisatie van dit project – enige jaren geleden – te laten vernietigen door de Raad van State. De buurt diende bij voorliggende tweede behandeling al een teleurstelling te verwerken toen het college van burgemeester en schepenen van de Stad Menen eveneens onhaalbare beloftes formuleerde omtrent dit bedrijventerrein. Het is de vrijheid van de Provincieraad zich door deze voorstellingen te laten leiden. 

Voorliggend voorstel van voorlopige vaststelling beroept zich op een Ruimtelijke Structuurplan dat evenwel aan herziening toe is. Al vanaf 2025 wil de Vlaamse overheid ernstige maatregelen nemen richting betonstop. Iedereen wil de resterende open ruimte bewaren. In deze klimaatcrisis ziet men het belang in van natte weiden (Menen West). De scholieren staakten voor een zorgzamer omgaan met deze wereld. Het staat de Provincieraad vrij te kiezen voor een laatste kramp van een stijl die heeft afgedaan, of te kiezen voor de weg die de toekomst voorbereidt. (‘Als we het nu niet snel erdoor krijgen, dan zal het nooit meer lukken.’). Het optimaal activeren van de ruimte op de bestaande industriezones verdient voorrang. Wij vinden hierover niets terug. Gewezen Vlaams Bouwmeester  Leo Van Broeck stelde terecht dat het helaas eenvoudiger is een nieuw terrein aan te snijden dan zich in te passen in een bestaande zone.

Er is het behoeftenonderzoek. Heeft de regio nood aan bedrijven of hebben de bedrijven nood aan regio? In een bevraging geeft 40% van de bedrijven aan dat binnen de arbeiderspopulatie meer dan 10% Franstalig is, bij sommige bedrijven (10% van de ondervraagden) loopt dit op tot meer dan 50%. Ook uit Oost-Vlaanderen worden arbeidskrachten aangetrokken. Het aanmoedigen van pendelen is geen duurzaam beleid. Menen staat in de top vijf van de meest vervuilde gemeenten van het land (recente studie Air-Visual). De kwalitatieve tewerkstelling trekt weg (bv het administratief centrum…), gezondheidsproblemen zijn acuut (zie het milieueffectenrapport). Het staat de Provincieraad vrij haar verantwoordelijkheid in deze op te nemen of er nog een schepje bovenop te doen.  
Als u bij de stemming volgende donderdag ook maar even denkt aan wat hierboven staat, dan is ons werk gedaan. Wat u ook stemt.

Met dank voor uw aandacht.

De wijkraad Alerte Koekuit Menen

Conctact:
Filippe Verfaillie, 056/ 51 8028

PS: wil dit schrijven zeker niet afdoen als een vooruit lopen op het inspraakmoment van het publiek. Het is een oproep aan de verkozenen vóór ze stemmen.