Beloofd is beloofd. Van zodra wij meer nieuws hadden over de nieuwe afvalstroom die Galloo organiseert in ‘t Veer langsheen de Lageweg, gingen we u op de hoogte brengen. Niet dat het nieuws ons als een gebraden kip in de mond kwam gevlogen. Op het stadhuis troffen we eerst een dame aan die zich naar eigen zeggen alleen met het klassement bezig hield. ‘Geen vragen bij mij.’ Dan volgde een ambtenaar die haar bril boven was vergeten. Van niets op de hoogte zijn of slecht zien zijn eigenschappen die werken in stadsdienst gemakkelijker maken.
De derde mevrouw – milieu is blijkbaar een vrouwenzaak in Menen – verzinnebeeldde de wijze woorden van Socrates: ware kennis bestaat erin te weten dat men niets weet.
Mevrouw, wat in deze nieuwe vergunning is echt nieuw? Welke voorgestelde veranderingen zijn er reeds lang (sommige attesten spreken van jaren terug) in voege. Wij geraken er geen wijs uit. Ook de gestudeerde vrouw die ons nu te woord stond, tastte struikelend in het duister.
Hoe komt het dat de totale opslag gevaarlijk afval niet verhoogt, hoewel er elektronisch speelgoed en keukengerief bijkomt? Gaan ze het afval sneller aanvoeren en afvoeren? Verhoogt men daarom het aantal laders van de heftrucks? Wordt het druk op de koer?
‘Tja Meneer, daar vraagt u me wat … Dat is eigenlijk niet van belang voor de omgevingsvergunning.’ (Een gek kan meer vragen stellen dan duizend wijzen kunnen beantwoorden.)
Gaat men alle restafval binnen opslaan. Niet buiten? Zeker? Wat heeft die afvalberg die we op de opendeurdag fotografeerden dan te betekenen?
‘Die staat niet op het deelplan, mijnheer. Ik weet niet waar u die foto hebt genomen. U kunt altijd contact opnemen met de milieu-inspectie.’
En wat met de nieuwe stookinstallatie, die dicht bij de nieuwe huizen staat. Maakt die lawaai in het holst van de nacht? En de toegestane afwijking om geen groenscherm te plaatsen, blijft die?
‘Ik heb geen informatie over de geluidsproductie van de brander. Indien die te veel hinder met zich zou meebrengen, kan de buitenunit eventueel nog voorzien worden van een geluidsomkasting. Dit kan door het opleggen van een bijzondere voorwaarde of de goede wil van de exploitant zelf.‘
‘En dat uitbreiden van het groenscherm … De bijzondere voorwaarden uit de basisvergunning blijven gelden, tenzij de deputatie daar anders over beslist.’ Vergeet dat extra groenscherm maar … de dure poefs gaan daar anders over beslissen.
Een ding is duidelijk. ‘t Veer heeft van zijn broodheer geleerd om alle uitbreidingen in salamischijfjes op te delen.(Dit keer de gebouwen nummer 2 en 6). Het wordt alleen wachten op de volgende aanvraag. De site die aansluit op de Lageweg krijgt stap per stap de allures van de Wervikstraat.
Kwaadsprekers
Daar waar onzekerheid hangt, groeien geruchten. Naar aanleiding van ons eerste artikel over dit nieuwe afvalcircuit (of het regulariseren ervan) werden onze informatiekanalen overstelpt met de meest merkwaardige ‘praatjes’. Over vreemde banden tussen psychiatrie, eerstelijnsgezondheidszorg, tewerkstelling van migranten, sociale wantoestanden die in stand worden gehouden, politieke partijen die zich daartoe lenen. Zelfs de minister voor subsidie en haar vriendinnen werden er bijgehaald. Dit vooral naar aanleiding van de foto die onder dat eerste artikel verscheen.
Het mag duidelijk zijn dat dit de focus van deze website overstijgt. We willen de hele discussie toch afsluiten met een quote die we u niet willen onthouden. ‘Vroeger mochten de nonnen doen wat ze wilden, omdat ze goede werken deden. En ze recycleerden zilverpapier.’ Daarmee stoppen we (voorlopig) het geroddel.
