De plannen voor een derde windturbine op de vervuilende industriezone Grensland zijn dus afgeblazen. Vele buurtbewoners (de Lageweg ligt op nog geen vierhonderd meter afstand) haalden opgelucht adem. Maar terzelfder tijd rees ook de achterdocht. ‘Vrees de Grieken, ook al brengen ze geschenken mee,’ zegt een oude wijsheid. Hielden de ‘heren’ andere projecten achter de hand? Nog een grotere molen? Nog dichter? Met nog meer wettelijk lawaai? Of gaat het daarentegen echt slecht in windmolenland? Verlichten de mensen hun huizen weer met kaarsen en carbuur?

De NV Grensland Power, die tot Nieuwjaar de derde molen wilde bouwen, blinkt niet uit in welsprekendheid. Een duidelijke verklaring voor de koerswijziging werd er zelfs niet gegeven. ‘De derde windmolen komt er niet wegens bedrijfseconomische redenen.’ Punt. Daarmee vul je geen webpagina.

Beschikken ze in de directiekamer van NV Grensland Power niet over de gave van het woord, dan kan men ze moeilijk een gebrek aan zakelijke opmerkzaamheid verwijten. Het is hen niet ontgaan dat windturbines steeds minder het ‘ezeltje strek je’ zijn dat gouden munten uitscheidt. (Let op de spelling.)

In oktober besliste de Vlaamse regering vanaf dit jaar het financieel rendement op windmolens te verlagen. (Lees: te snijden in de royale subsidies.) Het Vlaams regeerakkoord bevat daarenboven verschillende elementen om de kost van hernieuwbare energie in te perken. (Geen steun bij negatieve prijzen, maximaal steunvolume …).

Vlaams minister van Energie Zuhal Demir (N-VA) wil met deze ingrepen oversubsidiëring tegengaan. ‘Het gaat om geld opgehaald via de factuur van de elektriciteitsverbruiker dat gebruikt wordt om lucratieve investeringen nog rendabeler te maken,’ liet ze in een persnota optekenen. Elektriciteit van windmolens op zee kan in principe zelfs zonder subsidie worden geproduceerd. Onder dergelijke ‘bedrijfseconomische omstandigheden’ kunnen de eigenaars van NV Grensland Power niet meer slapend rijk worden.

Hulde ook aan het Stadsbestuur

U weet het. Deze website steekt niet graag de loftrompet over de politiek. Maar vandaag strijken we voor een keer met onze hand over het hart. Het college van burgemeester en schepenen riep de ultieme bemiddeling van professor doctor ingenieur Didier De Buyst in, een professor aan de universiteit van Hasselt. Het dossier liep enige vertraging op, en zo kreeg het bestuur van NV Grensland Power de tijd om zich te bezinnen over de ‘bedrijfseconomische omstandigheden’. Voortschrijdend inzicht noemt men dat. (Toegegeven, als de NV Grensland Power iets alerter de situatie had opgevolgd en deze website met iets meer aandacht had gelezen, konden ze sneller van hun plannen afzien. Zo had men veel geld van de gemeenschap en moeite kunnen sparen.)

Eerherstel is er ook voor de advocaat die de zaak opvolgde voor de Stad. Onverwacht is hij de held geworden in dit verhaal. Doordat hij een fout maakte, sleepte dit dossier nog een jaar aan. Eigenlijk is zijn computer-analfabetisme de redding van de Koekuit geworden. Tevens werd duidelijk dat met enkele kleine ingrepen de twee bestaande windturbines veel milieuvriendelijker kunnen worden.

Maar we durven ook fier zijn op burgers die, vaak met veel tegenwind, de moed erin hebben gehouden. We kunnen niet iedereen noemen , maar zeker willen we Fernand Feryn vermelden. Met grote standvastigheid kwam hij op voor de belangen van de werknemers op de industriezone. Ook de pionier van het protest, Marnix Vanryckegem, willen we oprecht danken.

Een bemoedigend woord voor de ‘verliezers’ in dit verhaal

NV Grensland Power is behoed voor een verkeerde investering, het college van burgemeester en schepenen haalt eer van zijn werk, de buurt is gespaard van de derde molen en zelfs de advocaat van de Stad is in eer hersteld. Er zijn alleen winnaars? Toch niet.

We willen ook denken aan de mensen die betoverd werden door de verleidelijke woorden, geloofden in het mooie verhaal van NV Grensland Power en zijn Don Corleone’s . Ze hebben de praatjes over ‘milieuprojecten’ in het ‘belang van kansengroepen’ behapt. Nu moeten ze tot de ontnuchterende vaststelling komen dat ze achter de vlag van het blinde winstbejag zijn gelopen. Of zoals een gewezen directeur van een bedrijf op Grensland ons zei: ‘hier wordt door de bazen alleen aan geld gedacht’. Dat NV Grensland Power aanvankelijk de elementairste veiligheidsmaatregelen voor de werknemers over het hoofd zag, mag hiervan het bewijs zijn.

De tijd van elkaar in facebookberichten ‘groen’, ‘rood’ of ‘blauw’ te noemen is voorbij. De hamvraag van de toekomst wordt wie de milieucrisis zal betalen; de frigobox-toerist met zijn oude dieselwagen die zijn materniteit dreigt te verliezen? Of hij die ongestraft voor eigen profijt stank en lawaai en slagschaduw over het volk laat neerkomen?

Merkwaardig: het heeft de laatste dagen veel gewaaid…

VERDUIDELIJKING BIJ DIT BERICHT: DE HUIDIGE BELGISCHE WINDMOLENS OP ZEE WORDEN NOG GESUBSIDIEERD. ZIJ HET STEEDS MINDER PER GEPRODUCEERDE EENHEID. MEN VERWACHT DAT DE KOMENDE WINDPARKEN OP ZEE ZONDER SUBSIDIE KUNNEN. DAT IS AL IN DUITSLAND EN DENEMARKEN HET GEVAL.