De wijkraad Alerte Koekuit wil de vinger aan de pols houden, zeker als het de plannen betreft voor de vervuilende industriezone Menen-West. Deze plannen dreigen immers de levenskwaliteit van half Menen aan te tasten. Met die opdracht – zien wat er bekokstoofd wordt – toog vorige week een delegatie van de wijkraad naar het Provinciehuis Boeverbos. Daar was een afspraak gemaakt met mevrouw Sabien Battheu.
Deze dame is gedeputeerde van de provincie. Volgens de website van de provincie is zij een machtige vrouw. Naast toerisme, de MUG en zelfs het beleid rond ‘oorlog en vrede’ is ze bevoegd voor provinciale uitvoeringsplannen. Dus ook voor Menen West. Steekt zij haar duim omlaag dan rukt een eskadron pletwalsen en een leger bulldozers aan. Dan ziet de omgeving er al snel uit als het regenwoud in Brazilië. Maar met haar zeggenschap over recreatie is ze ook in staat van Menen West een prachtig natuurgebied te maken. Thumbs up en er komt een vijver met permanente redder, want ook daarover is ze de baas.
Het is niet allemaal goud dat blinkt. Toen onze ploeg het provinciehuis betrad, woei een ‘sterfhuis-sfeer’ hen tegemoet. Ze zagen bij wijze van spreken bevoegdheden van de provincie door de imposante voordeur wegstromen. Nog één verkiezing en de provincie is helemaal een lege doos. Dit bestuursniveau verdwijnt. Het bleek algauw dat mevrouw Sabien haar waaier aan bevoegdheden niet had verworven met tactisch talent en doortastende politiek. Er zijn in de hele provincie nog vier gedeputeerden. Ze mogen de nagebleven inboedel opruimen. Zoals dat gewoonlijk gaat in sterfhuizen zijn de beste stukken al weg.
Normaal zou nu een verslag moeten volgen van het gesprek dat onze twee vertegenwoordigers voerden met mevrouw Sabien. Na een korte overweging hebben wij besloten om dit niet te doen, en in de plaats enige consulting (=goede raad) te geven aan semiprofessionele politici. Gewoonlijk vragen we daar veel geld voor, maar in noodsituaties nemen we onze verantwoordelijkheid op.
1)Wanneer al maanden vooraf een afspraak is gemaakt, laat dan uw medewerker niet kort voor de bijeenkomst telefoneren om te weten waarover het zal gaan. Dat wekt de (weliswaar terechte, maar het gewoon volk hoeft dat niet te weten) indruk dat er belachelijk weinig tijd in de voorbereiding wordt gestoken. Deze regel is des te belangrijker wanneer uw gesprekspartner hoge verwachtingen koestert. Dan rap rap iets in elkaar flansen voert tot een ongemakkelijk onderhoud. Politici moeten vlot en deskundig overkomen. (Niet zijn maar overkomen, alles is perceptie.)
2)Wek bij uw bezoeker niet de indruk van ‘Ik stond erbij en ik keek ernaar’. (Zelfs al is dat waar, het gewone volk hoeft dat niet te weten.) Een politicus moet overkomen als iemand die de touwtjes in handen houdt en de administratie voor hem laat werken. Niet omgekeerd.
3)Toon als politicus dat u volle begrip hebt voor de problemen van uw gesprekspartner. (Zelfs al is dat niet waar, maar het gewone volk hoeft dat niet te weten.) U doet achteraf toch wat u wil. Maar de schijn van empathie is belangrijk.
4) Wek de indruk dat u niet alleen begrip, maar ook een beetje tijd hebt voor uw kiesvee. Als uw chauffeur u dringend naar een echt belangrijke vergadering moet voeren, hoeft het gewone volk dat niet te weten.
Tiens, hebben we nu toch niet het verslag van die vergadering geschreven?
