Wie beweerde daar dat de mensen de moeite niet meer doen om uit hun huis komen? Dat ze liever voor de buis zitten te kijken naar de Ronde van Frankrijk of het Europees Kampioenschap Voetbal? De fancy fair op de Koekuit bewees met glans het tegendeel. De standplaatsen voor de rommelmarkt op zaterdag waren allemaal uitverkocht, tot de laatste meter, al weken op voorhand.

Dat de wereld er veel mooier uitziet als de zon schijnt werd op de rommelmarkt gedemonstreerd. Roestig ijzer werd er kunst, boeken met ezeloren werden verzamelobjecten, het kotje met de oude winterjas van Kelly en de verkleurde training van Kevin werd een fashion store. ‘Nieuw is zo passé’

Om kort te gaan, de handel draaide als een tierelier. Gelukkige kopers en tevreden verkopers bestelden met plezier een natje en een droogje, in veelvoud.

Pas nadat alle standjes waren afgebroken en de laatste volk was weggetrokken kwam de regen aanzetten. Zondag was regenbui minder goed getimed. Ze kwam in de volle namiddag, maar die van de Koekuit zijn geen suikergoedjes. Met grote parasols en eigen regenschermen werd de neerslag bestreden. Daarenboven speelde de schitterende muziekgroep Sons Saucisses de wolken over de taalgrens. Echt mensen, als u ooit een vergadering overjaarse kwezels moet opvrolijken, dan kunnen we die band ten zeerste aanbevelen. Ambiance verzekerd.

De zondag was begonnen met een goed gevolgde misviering. Een mooie traditie, want het wijkcentrum werd opgestart vanuit een kerkelijke initiatief. Elk jaar worden daarmee de stichters herdacht. Daarna speelde de volksharmonie Sint-Jozef van de Barakken, ook naar goede gewoonte, het aperitiefconcert.

Vertrouwd op het programma zijn eveneens het kubbtornooi en het petanquetornooi. Ze trekken vele liefhebbers aan.

Het siert de organisatoren dat ze tal van activiteiten weten af te stemmen op een jeugdig publiek. Terecht wordt de zondag een heuse ‘familiedag’ genoemd. Nieuw dit jaar waren daarenboven een verplaatsbare bowlingbaan en een mobiele spelotheek.

Het feest werd afgesloten met een optreden van The Cosmo’s Blues Factory.

Het succes van de jaarlijkse fancy fair is te danken aan een onvermoeibare ploeg vrijwilligers. Een heel jaar door zoeken ze naar nieuwe ideeën en werken ze aan de praktische organisatie. Tientallen gelegenheidshelpers zetten hun beste beentje voor. Ze verdienen ons aller waardering. Met de opbrengst van de fancy fair kan het wijkcentrum haar gebouw in stand houden. Voor een vereniging die uitsluitend gedragen wordt door vrijwilligers is dat een hele prestatie.