Van onze stagiair-correspondent
We zijn een beetje laat maar het nieuws is zodanig van belang dat we het niet onvermeld willen laten. Nadat er in de zomervakantie al markeringen op het wegdek werden aangebracht, zijn bij het begin van het nieuwe schooljaar ook de nodige verkeersborden verschenen: de Charles Cappellestraat is nu officieel een fietsstraat geworden.
Daarenboven is een gedeeltelijke snelheidsbeperking tot 30 kilometer per uur ingevoerd en een gedeeltelijk maximaal voertuiggewicht van 3,5 ton. Door het instellen van een stuk eenrichtingsverkeer – voor gemotoriseerde voertuigen – vanuit Hogeweg is meteen ook het parkeren beperkt tot één kant van de straat. Volgt u nog? In elk geval, deze situatie beantwoordt aan de verzuchtingen van vele buurtbewoners.
Met deze nieuwe verkeersregels wordt ook het afschaffen van de spoorwegovergang in de Charles Cappelestraat minder waarschijnlijk. Het gemotoriseerd verkeer uit de Zuster Marie-Jeanstraat (voorheen de Moerasverkaveling genoemd, gelegen naast de beek) moet immers over de spoorweg om zijn natte biotoop te verlaten. Idem voor zij die in de Charles Cappellestraat over de spoorweg, kant Hogeweg wonen.
Borden tekort, paal teveel?
Naar goede gewoonte van deze website hebben we de nieuwe situatie voorgelegd aan onze verkeersdeskundige commissaris Constant Huyghebaert. Eveneens naar goede gewoonte, is hij kritisch:
‘Zoals we dat stilaan gewend zijn, is het idee goed, maar schort er weer wat aan de uitwerking,’ foetert de commissaris. ‘Vermoedelijk is hier dezelfde agent aan het werk die de geluidshinder op de industriezone Grensland bestrijdt, en de geparkeerde auto’s op de voetpaden.’
De stagiair-correspondent: ‘Waarom dan, mijnheer de commissaris?’
Commissaris Huyghebaert: ‘Kijk, zoals de borden nu staan – of niet staan – mag men tussen de zijsprong van de Charles Cappellestraat, ter hoogte van de boerderij Persyn, en de Zuster Marie-Jeannestraat sneller rijden dan dertig per uur. Daar ontbreken een aantal verkeersborden met de snelheidsbeperking erop. Laat dat precies het stuk zijn waar de school ligt. Daarenboven geldt het verbod voor vrachtwagens enkel in het eerste deel van de Charles Cappellestraat: tussen de Hogeweg en de zuster Marie-Jeannestraat. Voor de school kunnen tientonners weg en weer rijden aan vijftig per uur. In de Zuster Marie-Jeannestraat, staat er daarenboven een paal teveel.
En bedenk: al het verkeer van de nieuw gerealiseerde Moerasverkaveling én de nieuwe geplande draslandverkaveling in de Charles Cappelstraat zal door de Lageweg passeren. Is dat niet zachte verbinding tussen Wervik en Menen? Hebben ze daar onderzoek naar gedaan? Of lopen ze achter de plannen van de verkavelaars aan? Maar dat is een andere kwestie. Voor dat advies word ik niet betaald.’
Gustave Delafontaine
Van heel andere aard is de kritiek die we ontvingen van de heer Gustave Delafontaine uit M.:
‘Mijne heren,
In het cultuurcentrum De Steiger te Menen loopt momenteel een tentoonstelling van mijne werken. Ik word daar geprezen als ‘Een leermeester en duizendpoot in religieuze beeldhouwkunst’. Nu wil het geval dat een van mijn schoonste creaties, het kruisbeeld op de hoek van de Hogeweg en de Charles Cappellestraat, recent bedolven is onder de verkeersborden. Met dat kruisbeeld betoonde de Koekuit zijn dankbaarheid. ‘t Is om dood te vallen!‘
