Als gevolg van de vakantie zijn we volgende mail van de heer V. uit M. even uit het oog verloren. Bij deze zetten we dat recht:

Geachte Alerte Koekuit,

U prijst zich gelukkig dat de mobiele breker van Galloo niet mag werken op hun site in de Lageweg. Graag wil ik nog een keer uw aandacht vestigen op de mobiele breker van de puinverwerker Lapere, op het daarnaast gelegen terrein. Hij werd aan een reeks voorwaarden verbonden, onder andere het verplicht optrekken van een noordelijke keermuur. Daar vegen ze vierkant hun voeten aan. Zelfs de andere bedrijven op de vervuilende industriezone Grensland klagen over het stof dat op de straat dwarrelt en hun kantoren inwaait. De vraag dringt zich op of Lapere begeleid wordt door hetzelfde milieubureau als dat van Galloo (‘alles is mogelijk dank zij onze goede relaties’) en dezelfde geluidsdeskundige (‘spreek iets luider alstublieft‘).

In juli hoorde ik op een donderdagnamiddag het lawaai van een breker, en ging kijken waar dat vandaan kwam. Het was inderdaad de bewuste puinbreker die open en bloot aan het werk was. Vanop de straat heb ik dan een foto gemaakt van het geval, hetgeen mij niet in dank werd afgenomen. Een piraat achtervolgde mij …

En zelfs al wordt de milieuwetgeving met harde hand toegepast, dan deugt ze nog niet. Zolang men elke bedrijfseenheid apart beoordeelt, kan men geen overzicht krijgen van de problemen die de mensen in de buurt van een vervuilende industriezone ervaren. Een eenvoudige rekensom leert dat vijf apart vergunde brekers die elk 72 minuten werken, zorgen voor een hele dag overlast. Desnoods splitsen de bedrijven zich op in verschillende eenheden, die elk hun deel in het lawaai mogen leveren. Dan wordt ‘de buurt’ lawaaierig, zonder dat iemand met de vinger wordt gewezen.

Ik stuur u hieronder een foto van de firma Cnockaert in Wervik, waar ook een puinbreekinstallatie staat. Hij is netjes ommuurd. Waarom kan dat niet in Menen?

Met milieuvriendelijke groet

V. uit M. (Naam en adres bekend bij de redactie)